Sea Adventure in Ketchikan (can can)

De laatste haven waar we aanleggen voordat we weer terug in Vancouver zijn is Ketchikan. Deze plaats in Alaska staat bekend om de grote hoeveelheid regen die er valt. Het blijkt er bijna altijd te regen. Als wij aankomen is het in ieder geval nog droog en niet erg koud.

We kijken hoe het schip wordt vastgelegd. Dat gaat hier net even wat anders.

Als we vastliggen, lopen we richting Diversions waar we moeten verzamelen voor de excursie van vandaag. Als we met z'n allen van boord zijn, worden we opgevangen door onze gids. Per Hummer gaan we naar de haven waar de bootjes liggen. Daar krijgen we speciale kleding aan die ons zal beschermen tegen de elementen.

Maar de muts is gelukkig niet nodig want het is best warm vandaag, zelfs op het water. De bootjes zijn geschikt voor 4 personen en 1 daarvan moet sturen.

Ik ga achter het stuur en Marianne komt ook achterin naast mij zitten.

Hen zit voorin op de rand van de boot.

En Margriet ook voorin op de stoel voor Marianne.

Als eerste varen we naar een eiland waar we een aantal bald eagles zien. Daarna liggen we even stil voor een eiland met zeehonden. We drijven wat te dichtbij en dat vinden de hondjes niet fijn. Daarom starten we de motoren weer en varen verder.

Op de andere kant van het vorige eiland zit weer een paartje bald eagles. De gids heeft een visje meegenomen en trekt door te fluiten de aandacht van de eagles. De kijken onze richting op en de vis wordt door de gids in het water gegooid. Beide eagles vliegen er op af, vlak over onze hoofden zodat je de vleugels kan horen! Een van de eagles grijpt de vis en samen vliegen ze weer naar de bomen. Prachtig zo dichtbij en wat een geluid. Natuurlijk ging het erg snel en was het moeilijk om foto's te nemen. Wel geprobeerd natuurlijk:

We varen weer verder en dan spot de gids een walvis. En ja hoor in de verte zien we water opspuiten en iets later ook een stukje lijf boven water komen. We blijven nog even dobberen en zien de walvis een paar keer boven water komen. En ook een keer de klassieke duik waarbij de staart zichtbaar wordt. Jammer genoeg is het tijd om terug te gaan, we hadden graag nog blijven kijken.

Als we ons ontdaan hebben van alle extra kleding, stappen we weer in de Hummer.

Die brengt ons bij de boot waar we een lunch nemen voordat we nogmaals aan wal gaan om wat van de plaats Ketchikan te zien.

Het is super toeristisch met veel juweliers en souvenirs winkels. Natuurlijk moet het bord waarop de hoeveelheid regen die tot dan toe gevallen is ook op de foto.

Wij lopen helemaal door naar achteren en komen bij Creek Street uit. Een beetje vergane glorie maar we lopen er toch verder door.

Erg rijk lijken de bewoners van deze plaats niet te zijn. De staat van de huizen is drie keer niks en sommige zien er zelfs onbewoonbaar uit. We lopen snel terug naar de boot, hebben het nu wel gezien.

In de avond genieten we van het diner en zoals elke avond storten we daarna al snel in slaap.

Ollie laat weten dat we niet moeten vergeten de klok een uur vooruit te zetten.

Morgen een volle dag op zee om de cruise mee af te sluiten.